Olimpijski rezultat bez Vidovdanske nagrade

U decembru 2016. na Baliju, u Indoneziji, održana je Međunarodna juniorska (za osnovce) olimpijada iz nauke. U ekipi Sbije, od tada šestoro već srednjoškolaca, bio je i jedan Novosađanin. Sa olimpijade je doneo srebro, sebi i svojoj bivšoj osnovnoj školi za koju se takmičio. Na Međunarodnu juniorsku olimpijadu iz nauke moguće je otići jednom u životu, po završetku osnovne škole, u decembru te kalendarske godine, a takmičiti se za svoju osnovnu školu. Olimpijada iz nauke obuhvata takmičenja svakog takmičara iz po tri oblasti: biologije, hemije i fizike. Takmičari nastupaju individualno, a putuju u timu od po šestoro. Izboru tima prethodi veliki broj takmičenja i naravno visokih uspeha/rezultata.

U godini za nama, ovom olimpijskom rezultatu nije pripala Vidovdanska nagrada grada, bilbord u organizaciji agencije za promociju društvene odgovornosti, a ni pokrajinska nagrada Talenti 2017... Nisu mu pripale, jer kažu - nije bilo ko da ga prijavi, olimpijac je tada bio bivši đak škole za koju se takmičio, rokovi su prošli... On je zaista iz osnovne škole otišao, jer osmi razred nije ponavljao, te je školovanje u srednjoj školi nastavio. U četvrtak su Vidovdanske nagrade grada uručene za nove rezultate, ali nije bilo razumevanja da se i ranije previdom nenagrađen, a postignut rezultat, ipak nagradi.

Na olimpijadu se ne odlazi apliciranjem ili izborom žirija/komisije. U nauci ona se održava: juniorska-za decu završnih razreda osnovne, odnosno seniorska-srednje škole. U državni tim se ulazi nakon prolaska prethodnih šest nivoa takmičenja u završnoj školskoj godini. Ona je prava kruna jednog višegodišnjeg truda i napornog i visoko odgovornog rada.

Da li ovaj slučaj znači da rezultat nije dovoljan osnov za ostvarenje prava na novčanu nagradu? Poneki rezultat, ili ne svačiji... ?