DETELINARA

Zemljoradnici Jovanovskog kraja imali su gumna na prostoru gde je danas Detelinara. Naređenjem vlasti da se na gumnima zaseje detelina, ceo kraj dobija naziv Detelinara. U ovom kraju je stanovala pretežno sirotinja, nadničari, radnici i zanatlije. Godine 1937/38. Gradski odbor je naselju dao naziv Ivanjdansko naselje jer su Detelinarci slavili Ivanjdan, kao i Jovanovska crkva, ali se taj naziv nije održao.

Danas je Detelinara (postoje Nova i Stara) naselje sa najizraženijim lokalpatriotizmom i jedini novosadski „geto“. Meštani ovog dela Novog Sada rukuju se specifičnim stilom koristeći „detelinarski pozdrav“.

Detelinara je moj kraj

Vožnja kroz kraj

  Na Detelinari se nalazi redovna, Detelinarska pijaca, ali i jedna ilegalna pijaca locirana oko „robne kuće“ gde stariji ljudi prodaju slatkiše, voće i povrće, ali i razne predmete koji su izašli iz upotrebe.

 Burek plus, među Novosađanima poznatiji kao „Burek kod Rumenačke“ ili "burek kod Makedonca", budući da se nalazi tačno preko puta ambulante u Rumenačkoj ulici, neizostavna je gastronomska stanica prilikom posete ovom kraju. Red od nekoliko desetina metara može da se izbegne ukoliko poranite jer ko rano rani, burek sa sirom iz Rumenačke grabi!

 Škole na Detelinari: OŠ "Dositej Obradović", OŠ "Svetozar Marković – Toza", Škola za dizajn „Bogdan Šuput“ i Srednja Mašinska škola (PK).

Na Staroj Detelinari nalazi se tzv. Đulika (đul bašta). Nekada je bila oivičena divljim ružama i raznim žbunastim rastinjem, dok je danas prilično zapuštenog izgleda. Ostala je petokraka u središtu kao jedini prepoznatljiv simbol nekadašnje Đulike. 

FK Novi Sad (od 1921. godine) utakmice igra na Detelinari uz pratnju navijačke grupe „Korida 1990“. Nadimak „Kanarinci“ klub je dobio zbog boja dresova svojih igrača.

 FK Novi Sad

Detelinara je okarakterisana kao jedini pravi novosadski geto. Priču o životu u takvoj sredini i procesu getoizacije detelinarskih klinaca, reditelj Miloš Pušić pretočio je u film „Jesen u mojoj ulici“. Pogledajte ceo film: