Deset banova "zidalo Banovinu"...

Mnogi detalji o Novom Sadu su poznati, ali ima takođe dosta podataka za koje se malo zna i poznati su malom broju ljudi... Recimo zanimljiv podatak je da su od predloga da se izgradi zgrada Banovine, do njenog završetka, na banskoj stolici je sedelo deset banova.

Piše: Zoran Knežev, hroničar i publicista

Novi Sad je objavom Kralja Aleksandra I Karađorđevića (Ujedinitelja), od 3. oktobra 1929. godine, postao prestoni grad jedne od devet jugoslovenskih Banovina. Dunavska Banovina je obuhvatala Baranju, Bačku, Banat, Srem i Šumadiju, što je značilo 46 srezova, čak do takovskog i kragujevačkog, te 13 gradova. Sedište je prvo bilo u zgradi današnje Gradske kuće, dok se nije izgradila zgrada "Banovina" po projektu arhitekte Dragiše Brašovana, a gradio je arhitekta Milan Sekulić.

Novi Sad je postao središte jedne od najvećih i najbogatijih banovina - Dunavske banovine. Tada je u gradu živelo oko 62.000 žitelja u 6.900 domova!

Prvi ban inžinjer Daka Popović doneo je odluku da se zida zgrada januara 1930. godine. Radoslav Dunić, drugi po redu, marta te godine raspisuje konkurs za izradu projekta. Arhitekta Dragiša Brašovan dobio je prvu nagradu na tom konkursu, a treći ban, ranije general, Svetislav Matić odobrava projekat 1931. godine. Milan Nikolić, Dobrica Matković i Mihajlo Vasović, četvrti, peti i šesti ban, slagali su se sa izgradnjom banske zgrade. Ali, zbog krize tridesetih godina XX veka, izgradnja je bila odložena.

Tek 1935. godine odobrena su sredstva za izgradnju, a za sedmog bana Svetislava Paunovića, u avgustu 1936. godine, udareni su temelji zgrade. Osmi ban Svetislav Rajić odlučio je da se ona obloži kamenom. Administartivni deo zgrade bio je završen 1939. godine, pod devetim banom Jovanom Radivojevićem, a drugi deo skupština, u maju 1940. godine, kada je na banskoj stolici sedeo dr Branko Kijurina, deseti ban.

Poslednji jedanaesti ban, 1941. godine, bio je dr Milorad Vlaškalin.